Dinsdagavond 19.00 uur. Je loopt door het huis te beren want om 20.30 uur gaat het grote werk beginnen.
Het mooiste pak wordt voor de dag getoverd. Wat voor schoenen moeten eronder?! Het lijkt wel of we naar een Miss Holland verkiezing moeten. Je schreeuwt nog een keer naar boven: “Ga je mee anders ga ik vast” want je kunt immers geen minuut missen. “Ja, ja rustig” en moeders komt van de trap lopen of ze over een uur het ja woord moet geven.
Vrouwlief achterop en dan in bloedgang naar het dorp.
Ze schreeuwt nog: “Fiets nu niet zo hard want mijn haren raken in de war en er komen vliegen op m’n nagellak.”
Als een dolle stier bater je maar door, je hoort niets. Eenmaal aangekomen zie je je oude schoolvriendin. “Wil je wat drinken?” “Ja lekker!”
Als een pauw loop je naar de bar maar komt onverrichte zake terug. Ik heb de verkeerde munten en de grote liefde verdwijnt in het feestgedrang.
Je merkt dat je een klein druppeltje aan je neus hebt.
Dit is afgelopen! De munten kun je nu zowel bij “’t Hart van Hummelo” als bij “de Gouden Karper” inwisselen. En zelfs tijdens de recessie kosten de munten slechts Euro 1,50 en zal er geen entree worden geheven.
De woensdagavond baart ons enige zorgen. Al jaren kennen we een terugloop. Er zullen in de zalen zowel bij “de Gouden Karper” als bij “’t Hart van Hummelo” tafels en stoelen staan en er is goede dansmuziek voor jong en zeer zeker ook voor oud.
Hendrik van de Gruntelman zei: “Ik kan ze ga nie verstoan want de muziek steet zo hard!” We hebben de volumeknop gevonden en zullen hier gepast mee omgaan. Dus dit is geen reden meer om niet op woensdagavond naar het volksfeest te komen. Laten we er met z’n allen als Hummelsen voor zorgen om het volksfeest in lengte van jaren te waarborgen.
Rest mij u een bijzonder goed volksfeest te wensen waarbij we ons laten leiden door onze Hummelse tradities.
Gert-Jan Bos, voorzitter
