Wat een alderbastende eer dat ik mag schrieven veur ’t programma van ’t mooiste feest dat d’r moar besteet: de Hummelse kermis! Soms is ’t goed te bedenken dat wi-j in Nederland ‘t ga zo slecht nog niet hebt. Ken i-j soms völ landen woar ’t better is? Dan nuum ze moar: namen! En in Nederland lik de Achterhoek ons ’t beste toe; a-j terug bunt uut de files en i-j komt bi-j Doesburg de Iessel weer oaver gif dat altied weer een goed gevuul. En van de hele Achterhoek lik ons Hummel ’t fijnste toeven; mooi darp, prachtige umgeving en goed volk dat mekare helpt as ’t neudig is.
Zol i-j erges anders willen wonen? Dus Hummel is volgens disse theorie de beste plek van den planeet. Nog vroagen? En van Hummel is de Hummelse hei natuurluk weer ’t allermooist; de vruchtbare grond, de 80 ni-je huusjes van camping Jena, de Vulcanus en de sloten vol dojen Jack Russels; de Hummelse hei; doar knap i-j fatsoenluk van op, haha!
’n Hutjen terug zat ik met Herbert Minkhorst onder ’t genot van een voeseltjen te sprekken in de tuin in diezelfde hei. Wi-j hadden ’t al snel oaver de kermis. Godsalderjekes, wat hadden wi-j d’r al weer zin an! Mot d’r wat veranderen? Dat is ’n gruweluk moeiluken vroag. Wi-j motten onder ogen zien dat de kermis helaas steeds kleiner wurdt; vrogger waren beie zalen bomvol en now bunt op woensdagoavond beie zalen kats lög, dat is gewoon de realiteit. Moar ’t bunt ook juust de tradities die de kermis zo mooi maakt. En umdat de vaste gebruuken goed in ere gehollen bunt, bunt ’t juust tradities geworden en doar meugen wi-j trots op wean! Lastig dus. Ja, ook in Hummel hebt wi-j lastige dingen..
Ik zat een keer met Gert-Jan Bos op woensdagaovond op de kermis hieroaver te discussiëren. ‘Niks veranderen? Dan zitten wi-j oaver 20 joar nog moar met zien beien kermis te vieren, hei-j dan wat?’ Bi-j dat idee schot ons ’t gemoed kats vol en ook wel deur alle bier van den dag misschien...
Sjonge jonge, wat lag den kermis ons toch an ’t hart. En nog steeds. Zo’n mooie traditie van honderden joaren old, mag toch nooit verloren goan!
Doarum doe ik ’t toch niet. Ik wol wat veurstellen doen veur veranderingen in dit schrieven. Moar misschien is de Hummelse kermis wel precies goed zo. Moar dan motten wi-j wel met zien allen KOMMEN! Ik heb zelf (bi-j ’t schrieven van dit epistel, 28 juni) geen kinderen, moar wat zol ’t toch mooi wean as de generaties noa ons de Hummelse kermis nog precies zo kunnen vieren as wi-j dat altied gedoan hebt. Dat zol mooi wean en dat mot toch kunnen!
Gijs Jolink.
Gepubliceerd in het programmaboekje van 2008
