leder jaar zijn wij allen weer benieuwd naar het aantal paarden, dat zal meerijden in de stoet. Nadat de trekpaarden in de loop der tijd langzamerhand zijn verdwenen, bestaat dit niet onbelangrijke onderdeel van de optocht bijna geheel uit rijpaarden. Het is voor het Bestuur van de Schutterij te paard elk jaar weer een hele toer om voor een goede bezetting zorg te dragen. Mede dankzij welwillende en ook meelevende manegehouders, die hiervoor grote waardering verdienen, is dit facet van het oogstfeest dan ook nog steeds in stand gebleven.
De ruiters en gelukkig ook de amazones zijn uitgerust met rood-geel beschilderde lanzen, waarvoor ik er hier gaarne een 'breek' om ze heel te houden. De spiraalvormige schildering, die men overigens ook vaker aantreft op feestmasten, vaandelstokken, meibomen en wat dies meer zij, vindt, volgens ingewijden, zijn oorsprong in de Germaanse mythologie, waarmee de eeuwig durende strijd tussen zomer en winter wordt uitgebeeld.
Een gebruik, dat met het trekpaard helaas verdwenen is, met alle begrip overigens, wil ik hierdoor gaarne in herinnering houden. Bij de prijsuitreiking kwamen de winnaars van het ringsteken, de eerste en tweede koning, te paard, met achter zich gezeten, de door hun gekozen koningin, die zich kon vasthouden aan een als een lus om de staart van het paard gevouwen zakdoek.
Een voorwerp, dat we op deze dag verder niet nodig zullen hebben.
A.R.E.L. Graaf Van Rechteren Limpurg.
